منبع مطالب این بخش وب سایت قوانین دات آی آر (معاونت آموزش دادگستری استان تهران) می باشد
URL : http://www.ghavanin.ir/detail.asp?id=21871

قانون راجع به آزادی مشروط زندانیان


ماده واحده - هر کس که برای مرتبه اول به علت ارتکاب جنحه یا جنایت به
مجازات حبس محکوم شده و در مورد جنحه نصف (لااقل سه ماه حبس ) و در مورد
جنایت دو ثلث از مدت مجازات را گذرانده باشد ممکن است به حکم دادگاه
صادرکننده دادنامه قطعی محکومیت در صورت وجود شرایط زیر از آزادی مشروط
استفاده نماید:
1 - هر گاه در مدت اجرا مجازات مستمرا حسن اخلاق نشان داده باشد.
2 - هر گاه از اوضاع و احوال محکوم پیش بینی شود که پس از آزادی دیگر
مرتکب جرمی نخواهد شد.
3 - هر گاه تا آنجا که می توان از او انتظار داشت ضرر و زیانی که مورد
حکم دادگاه یا مورد موافقت مدعی خصوصی واقع شده پرداخته باشد یا قرار
پرداخت آن را بدهد.
تبصره 1 - محکومین به حبس دائم پس از گذراندن دوازده سال حبس ممکن
است از آزادی مشروط استفاده نمایند.
تبصره 2 - صدور حکم آزادی مشروط منوط است به پیشنهاد دادیار ناظر
زندان و موافقت دادستان دادگاه صادرکننده حکم و در صورت نبودن دادیار به
پیشنهاد دادستان در پیشنهاد مزبور باید وجود شرایط بالا تصریح شده باشد در
این مورد نظریاتی که انجمن حمایت زندانیان بدهد مورد توجه دادیار دادستان
قرار خواهد گرفت .
تبصره 3 - صدور حکم آزادی مشروط کسانی که طبق احکام قطعی دادگاه های
نظامی محکومیت حاصل می نمایند منوط است به پیشنهاد دادستان دادگاه
صادرکننده حکم محکومیت و موافقت دادستان ارتش و صدور حکم از دادگاه
صادرکننده حکم قطعی - در صورتی که دادگاه نظامی صادرکننده حکم قطعی منحل
شده یا بشود صدور حکم آزادی مشروط منوط به پیشنهاد دادستان ارتش و صدور
حکم از یکی از شعب دادگاه تجدید نظر سازمانی و دائمی دادرسی ارتش با
رعایت مقررات این قانون خواهد بود.
تبصره 4 - مدت آزادی مشروط اصولا شامل بقیه مدت مجازات خواهد بود ولی
دادگاه می تواند مدت آن را تغییر دهد و در هر حال کمتر از یک سال و زیادتر
از پنج سال نخواهد بود جز در مواردی که بقیه مدت کمتر از یک سال باشد که
در آن صورت مدت آزادی مشروط معادل بقیه مدت حبس خواهد بود و در مورد حبس
دائم مدت آزادی مشروط به پنج سال خواهد بود.
تبصره 5 - دادگاه صادرکننده حکم آزادی مشروط می تواند به پیشنهاد
دادیار ناظر زندان و تقاضای دادستان برای مدت آزادی مشروط در ضمن حکم خود
محدودیتهایی از قبیل اقامت در محل معین و خدمت در موسسات خیریه و یا
صنعتی یا فلاحتی یا نزد کارفرمای معینی را مقرر بدارند.
تبصره 6 - چنانچه در مدت آزادی مشروط آزاد شده مرتکب جنحه یا جنایت
شود با وجود اخطار رسمی دادگاه صادرکننده حکم آزادی مشروط تکرار در نقض
محدودیتهایی که طبق تبصره 4 مقرر گردیده بنماید و یا به هر طریق دیگری
شایسته نبودن مشارالیه برای اعتمادی که به او شده است ثابت شود دادگاه به
تقاضای دادستان مربوط حکم به بازگشت او به زندان برای اجرا بقیه مدت
مجازات خواهد داد. مدتی که در آزادی مشروط گذشته جز مدت محکومیت محسوب
نخواهد شد.
تبصره 7 - هر گاه آزاد شده در تمام مدت آزادی مشروط مستمرا از خود
حسن اخلاق و رفتار نشان دهد آزادی او قطعی خواهد شد و محکومین به حبس دائم
پس از انقضا مدت آزادی مشروط که زائد بر پنج سال نخواهد بود آزاد خواهند
شد.
تبصره 8 - در مواردی که مجازات حبس توام با غرامت باشد دادگاه وقتی
که حکم آزادی مشروط را می دهد که محکوم علیه غرامت را پرداخته یا قراری
برای پرداخت آن به دادستان داده باشد.
تبصره 9 - وزارت دادگستری و وزارت جنگ مامور اجرای این قانون
می باشند.
قانون فوق که مشتمل بر ماده واحده و نه تبصره است پس از تصویب مجلس سنا
در جلسه شنبه بیست و سوم اسفند ماه یک هزار و سیصد و سی و هفت به تصویب
مجلس شورای ملی رسید.
رییس مجلس شورای ملی - رضا حکمت

نوع : 5 شماره انتشار :
تاریخ تصویب : 1337/12/23 تاریخ ابلاغ :
دستگاه اجرایی : موضوع :

URL : https://www.vekalatonline.ir/laws/21871/قانون-راجع-به-آزادی-مشروط-زندانیان/